Niet dat corona lekker is, maar de manager die heeft moeten leren loslaten is dat zeker wel. Zeg het maar: leef ik in een sprookje? Of heb ik gelijk?
De collega’s rollen lekker op het gemakje hun bed uit, doen tussen het werk door wat aan het huishouden en spelen als het even kan een potje kwartet met de kleine. En wie heeft daar last van? Precies niemand. Het huisdier krijgt meer aandacht, het kind komt tot rust en de collega neemt langer de tijd om te douchen.
O ja, de manager vindt het lastig. Wat een gigantisch voordeel eigenlijk. Dat die nu noodgedwongen moet leren loslaten. Daardoor zie je tijdelijk de zucht naar ‘duidelijke afspraken’ en ‘targets’ weer toenemen omdat er nog wel gecontroleerd moet kunnen worden, maar laten we wel wezen:
De mensen laten zich niet meer opsluiten op kantoor. Die autonomie smaakt veel te lekker. Lieve manager, na loslaten volgt losblijven... hoop ik?
Kommentare