top of page
Writer's pictureCedric Muchall

Gewoon mens toch.

‘A ja joh, Laat gaan!’

Een ander heeft iets gezegd en het raakt je. Je probeert het te vergeten en er niet mee te zitten. Jij houdt vaak je mond en bent sneller bang om op de tenen van de ander te staan.


De een de kameleon, de ander de olifant.


Handig om de kameleon te zijn hoor, je past je snel aan en we weten dat aanpassingsvermogen overlevingsskill standje super is. Maar: je maakt jezelf onzichtbaar. En het risico bestaat dat je jezelf op een bepaald moment ook niet meer kan terugvinden.


Dan de olifant. Die gaat met z’n kont in het midden van de ruimte zitten. Standje ‘Wie maakt me wat?’ Je kan er niet omheen. Gebrekkig aanpassingsvermogen en dus bij vlagen onaangepast. Weet je, het heeft allemaal z’n voor- en nadelen maar weet dat de olifant in ieder geval staat voor zichzelf. Anderen blijven alleen wat verder uit de buurt om niet verdrukt te worden.


Jij hebt altijd de vrijheid om het een of het ander te kiezen. Niemand kan of zal voor jou mogen bepalen welk dier je bent.


Toch een beetje ertussen in dan? Wat voor dier is dat. Unicorn met schoenen? Giraffe met schutkleur? Gewoon mens toch?

Comments


bottom of page